Είναι η μόνη Ελληνίδα Αθλήτρια που έχει κατακτήσει μέχρι σήμερα 2 Ολυμπιακά Μετάλλια στους ίδιους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι το νεότερο μέλος του Συλλόγου των Ελλήνων Ολυμπιονικών, μόλις 22 χρονών, όμως αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλη την Ελλάδα, καθώς μας έδειξε, πως για να πετύχεις δεν χρειάζεται μόνο να έχεις στόχους, αλλά πρέπει να ξέρεις και καλό σημάδι.

Η Χρυσή και Χάλκινη Ολυμπιονίκης της Σκοποβολής ʼννα Κορακάκη λοιπόν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Ιοnion FM και μίλησε στην εκπομπή Materiale Sportivo για την πορεία και τους επόμενους μεγάλους στόχους της, για το τεράστιο ενδιαφέρον για τα άθλημά της μετά από τις επιτυχίες της και την συμβολή που έχει στα νέα παιδιά, καθώς και για το αν η Ελληνική Σκοποβολή στους Ολυμπιακούς του Τόκυο θα αποτελέσει οικογενειακή υπόθεση.

Συνέντευξη στο Γιάννη Σταθόπουλο

 

 

ʼννα, πριν από λίγες εβδομάδες ανακηρύχθηκες κορυφαία Ελληνίδα Αθλήτρια για το 2018 στην ψηφοφορία του ΠΣΑΤ, ενώ τιμήθηκες και από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Συναισθήματα από αυτήν την βράβευση και επόμενοι μεγάλοι στόχοι.

Τα συναισθήματα είναι υπέροχα και ο τίτλος της κορυφαίας αθλήτριας πάρα πολύ τιμητικός, καθώς μου δόθηκε σε μία χρονιά που ήταν πάρα πολύ πετυχημένη για τον Ελληνικό Αθλητισμό. Ο ανταγωνισμός λοιπόν ήταν πολύ μεγάλος ως εκ τούτου ο τίτλος αυτός είναι πολύ σπουδαίος και δεν σας κρύβω ότι αποτελεί έκπληξη. Ήταν μία ιδιαίτερη χρονιά για εμένα αυτή που πέρασε και παρόλο που δεν έχει αναφερθεί κάπου το προηγούμενο διάστημα, για εμένα πιο σημαντική διάκριση ακόμη και από την κατάκτηση του Χρυσού Μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα είναι το Παγκόσμιο Ρεκόρ που πέτυχα φέτος, το οποίο είναι κάτι που δεν συμβαίνει κάθε μέρα –οι αθλητές το ξέρουν πολύ καλά αυτό. Οι επόμενοι στόχοι είναιτο 2019 πολλές διοργανώσεις, 2 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, 2 Παγκόσμια Κύπελλα και πολλά Διεθνή Grand Prix και Meetings.

Ας πάμε τώρα λίγο στην αρχή της πορείας σου ʼννα. Πως αποφάσισες να ξεκινήσεις την σκοποβολή? Να εικάσουμε ότι ήταν προτροπή του Τάσου Κορακάκη, του πατέρα και προπονητή σου;

Ναι, με βεβαιότητα μπορείτε να το πείτε αυτό. Ο πατέρας μου ήταν για πολλά χρόνια μέλος της Εθνικής Ομάδας Σκοποβολής. Εγώ είχα ξεκινήσει με στίβο και η περίοδος που έπρεπε να τον σταματήσω λόγω κάποιων προβλημάτων, ήταν ένα πολύ καλό timing για να ξεκινήσω την σκοποβολή καθώς η ηλικία ήταν η σωστή. Έτσι με παρότρυνε να δοκιμάσω, μου άρεσε πάρα πολύ και έτσι συνέχισα.

Και βλέπουμε τώρα και τον αδερφό σου τον Διονύση να πετυχαίνει σημαντικές επιδόσεις στο ίδιο πάντα άθλημα της σκοποβολής… Να εικάσουμε λοιπόν ότι το Αγώνισμα της Σκοποβολής στους Ολυμπιακούς όχι μόνο στους επερχόμενους του Τόκυο το 2020, αλλά και των επόμενων που θα έρθουν, θα είναι οικογενειακή σας υπόθεση;

Ευελπιστώ πως ναι, με την προϋπόθεση βέβαια ότι οι συνθήκες της ζωής μας το επιτρέψουν. Ο Διονύσης είναι ο βενιαμίν της οικογένειας, είμαι πάρα πολύ περήφανη γι’ αυτόν και χαρούμενη. Έχει ωριμάσει πάρα πολύ σκοπευτικά τελευταία. Το 2018 ήταν μία πολύ δυνατή χρονιά και για εκείνον. Είναι δύσκολη η πρόκριση στο Τόκυο, ωστόσο πιστεύω στις δυνατότητες του αδερφού μου και ευελπιστώ να προκριθεί για να είμαστε ζευγάρι μαζί στο νέο αγώνισμα Mix Team.

«Korakakis brothers» λοιπόν, ή καλύτερα «Korakakis Brother & Sister»… Αντιλαμβανόμαστε όλοι την πολύτιμη συμβολή του πατέρα σου στην εξέλιξη σου, όμως ακούγοντάς σε να μιλάς κάθε φορά, με μία ωριμότητα και ένα λόγο, που συνάδει με εκείνον ανθρώπων με τα διπλάσιά σου χρόνια, να συμπεράνω ότι και το μερίδιο της μητέρας σου σε όλο αυτό, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο. Σωστά;

Σωστά! Η μαμά είναι η ήρεμη δύναμη της οικογένειας, είναι ο φροντιστής που μένει πίσω όταν εμείς φεύγουμε. Κατευνάζει τα πνεύματα (γέλια), έχει πάρα πολλούς ρόλους όπως εκείνον του ψυχολόγου, του φίλου, του φροντιστή, νομίζω ότι εκείνη μας κατευθύνει, εμείς έχουμε την ειδικότητα μόνο στο τεχνικό και αθλητικό κομμάτι την ειδικότητα και πιστεύω ότι πάρα πολύ μεγάλο μέρος της επιτυχίας οφείλεται σε εκείνη.

Ξέρεις ʼννα, την δεκαετία του 80, πολύ πριν γεννηθείς εσύ, μετά την επιτυχία του Eurobasket του 87 τα Ελληνόπουλα ξεχύθηκαν στα γήπεδα για να παίξουν μπάσκετ. Την δεκαετία του 90 μετά τις επιτυχίες του Πύρρου και των άλλων αρσιβαριστών ακούστηκε η ατάκα «αφήστε τις μπάλες και πιάστε τις μπάρες». Και φυσικά από το 2000 και έκτοτε ο Ελληνικός Αθλητισμός έφερε επιτυχίες σε όλο σχεδόν το φάσμα της αθλητικής δραστηριότητας. Μετά τις δικές σου επαναλαμβανόμενες επιτυχίες στη σκοποβολή, τα Ελληνόπουλα έπιασαν τα πιστόλια; Τι βλέπεις;

Η αλήθεια είναι ότι η κατασκευή ενός σκοπευτηρίου δεν είναι τόσο εύκολη όσο εκείνης ενός γηπέδου μπάσκετ. Όπως όμως με τα υπόλοιπα αθλήματα που έφεραν επιτυχίες, έτσι και η απήχηση της σκοποβολής έγινε από την μία ημέρα στην άλλη πολύ μεγάλη. Βλέποντας όσα γίνονται σε τοπικό επίπεδο στην πόλη μου, αλλά και εξ’ όσων μαθαίνω από συλλόγους όλης της χώρας και την ομοσπονδία πάρα πολλά παιδιά έχουν δείξει το ενδιαφέρον τους για την σκοποβολή, ενώ και η ζήτηση είναι πολύ μεγάλη σε σημείο που οι σύλλογοι δυσκολεύονται να την ικανοποιήσουν. Όπως όμως λέω συχνά, τα παιδιά δεν χρειάζεται να ασχοληθούν μόνο με τη σκοποβολή, αλλά να κάνουν κι άλλα αθλήματα ότι τους εξυπηρετεί και μπορούν οικονομικά (καθώς οι εποχές είναι δύσκολες), είτε είναι στίβος, είτε κολυμβητήριο, είτε άλλο, γιατί ο αθλητισμός είναι υγεία! Και εγώ από άλλο άθλημα ξεκίνησα και στην πορεία κατέληξα στην σκοποβολή. Ορισμένα παιδιά μικρών κυρίως πόλεων απογοητεύονται πολύ που δεν έχουν πρόσβαση σε σκοπευτήριο για να εξασκήσουν το άθλημα, το γνωρίζουμε αυτό, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα στην παρούσα. Οπότε ας κάνουν κάποιο άλλο άθλημα. Καλύτερα από το τίποτα.

Σαφώς καλύτερα από το τίποτα, αλλά μιας που το αναφέρεις ʼννα, θυμόμαστε όλοι τα επεισόδια που είχαν γίνει στην πόλη σου με το σκοπευτήριο όπου έκανες προπόνηση. Ελπίζουμε να έχουν λυθεί αυτά τα θέματα και να έχουν αποκατασταθεί οι σχέσεις…

Η αλήθεια είναι ότι από πλευράς πολιτείας δεν έχει γίνει κάτι, ωστόσο ένας Δραμινός επιχειρηματίας και συντοπίτης μου, μετά τους Ολυμπιακούς του Ρίο προχώρησε στην κατασκευή 2 προπονητηρίων στη Δράμα. Το ένα είναι ήδη έτοιμο, προπονούμαστε ήδη σε αυτό στα 10μέτρα, το δεύτερο στα 25 μέτρα είναι υπό κατασκευή.

Αυτό όμως αντιλαμβάνεσαι ότι πιστώνεται σε εσένα και τις επιτυχίες σου και καλό θα ήταν και το σκοπευτήριο αυτό να φέρει το όνομά σου, όπως αναλόγως πολλά άλλα στάδια και γήπεδα φέρουν τα ονόματα άλλων μεγάλων αθλητών της χώρας μας.

Όχι! Ακριβώς επειδή αυτά τα προπονητικά κέντρα αποτελούν ιδιωτική πρωτοβουλία, αν προέκυπτε θέμα ονοματοδοσίας τους τότε θα έπρεπε να ήταν με το όνομα του ευεργέτη.

Οκ ʼννα δεκτό!

Πες μας , ποια είναι τα οφέλη για ένα νέο παιδί να ασχοληθεί με το άθλημα της σκοποβολής; Σε ποιους άλλους τομείς της ζωής του μπορεί να το βοηθήσεις; Έχεις πει ότι πρέπει κάποιος να έχει καλή φυσική κατάσταση, για να κάνει σκοποβολή. Πως ακριβώς βοηθάει αυτό? Δεν είναι πρωτίστως θέμα αυτοσυγκέντρωσης, ηρεμίας και αναπνοών?

Σωστά, είναι πρωτίστως θέμα όλων αυτών. Η φυσική κατάσταση είναι επίσης πολύ σημαντική. Η προηγούμενη γενιά σκοπευτών δεν έδινε τόση βαρύτητα στη φυσική κατάσταση και την άσκηση, όμως η νέα γενιά, δηλαδή η ηλικία μου και πέρα, ασκούνται πάρα πολύ, γι’ αυτό έχουμε και τόσες σημαντικές επιδόσεις τελευταία στις διεθνείς διοργανώσεις. Για εμένα προσωπικά είναι πολύ σημαντική η γυμναστική, πράγμα το οποίο προκάλεσε εντύπωση στην Παγκόσμια Ομοσπονδία, γιατί δεν είναι κάτι σύνηθες. Όλοι νομίζουν πως επειδή η σκοποβολή είναι στατικό άθλημα δεν χρειάζεται φυσική κατάσταση. Εγώ κάνω πάρα πολύ αερόβια γυμναστική για την καρδιά γιατί θέλουμε να έχουμε την ικανότητα να ελέγχουμε την καρδιά και τους παλμούς, που τους θέλουμε χαμηλούς. Νομίζουν ότι ένα σταθερό χέρι είναι αρκετό για να ρίχνεις καλά. Όχι γιατί αν έχεις κίνηση από τα πόδια και τον κορμό, τότε εκεί τελειώνει, γιατί όσο σταθερό κι αν είναι το χέρι, εσύ θα πάλλεσαι μπρος-πίσω. Έχει πάρα πολλά σημεία λοιπόν και λεπτομέρειες που πρέπει να προσεχθούν, κάνω πάρα πολύ yoga επίσης. Στα παιδιά η σκοποβολή προσφέρει την αρετή της ψυχραιμίας. Το είδα από εμένα όταν ξεκίνησα στην ηλικία των 12 ετών όπου δημιουργήθηκαν μηχανισμοί ηρεμίας και ψυχραιμίας σε καταστάσεις που ο περισσότερος πανικοβαλλόταν. Και δεν έχει να κάνει αυτό με τον δικό μου χαρακτήρα, το βλέπουμε και σε πάρα πολλά παιδιά που κάνουν σκοποβολή. Βοήθησε ακόμη και στις εξετάσεις στο σχολείο, η αυτοσυγκέντρωσή μου πέρασε σε άλλο επίπεδο.

Σε ευχαριστούμε ʼννα. Συνέχισε να μας κάνεις περήφανους.