Όλοι εμείς, που ζούμε άραγε; Τι φτιάξαμε ως σύνολο και τι συνεχίζουμε να φτιάχνουμε ακολουθώντας ο καθένας την δικιά του ματαιοδοξία;
Τι θέλουμε και τι ζητάμε από αυτό το μαγαζί που είμαστε μέτοχοι όλοι μας;
Σε ένα μαγαζί που έχει χρόνια να καθαριστεί από την σκουριά και τα περιττώματα των πεπραγμένων μας....
Σε ένα μαγαζί που του κάναμε τα εγκαίνια κάποτε και ήταν λαμπερό και καλογυαλισμένο....
Και μετά απλά το κλείσαμε γιατί βαρεθήκαμε να το δουλεύουμε και το δώσαμε να το διαχειρίζονται σε αυτούς που σήμερα απειλούν με ολική κατεδάφιση του...
Και ξέρετε μάλλον το κλείσαμε γιατί πετάξαμε εμείς οι ίδιοι τα κλειδιά του στον «κακό μας τον καιρό» …

Αυτοί που το ανέλαβαν λοιπόν ξεκίνησαν να πωλούν το ψέμα, το δήθεν, το σκότος, την παρακμή και την διαλυμένη δημοκρατία με ΦΠΑ δυσβάστακτο μπροστά στα όνειρα που είχαμε όταν το διαχειριζόμασταν εμείς...
Και η πλάκα είναι πως «αυτοί» οι διαχειριστές που το δώσαμε φώναξαν και άλλους σαν και αυτούς από όλη τη γη να μπουν μέσα σε αυτό το μαγαζί και το έκαμαν διεθνές «παραμάγαζο»...
Το ρήμαξαν και τώρα είναι καλύβι πια...
Χωρίς παράθυρα και μπαίνει και κρύο από παντού...
Και όλοι εμείς τελικά που είμαστε;
Μήπως έφτιαξε ο καθένας μας το δικό του μαγαζάκι και κλείστηκε μέσα σε αυτό για να τη βγάλει καθαρή;
ʼλλων λοιπόν τα μαγαζάκια πάνε καλά και άλλων άσχημα.  Μα όλα στην ίδια γειτονιά δεν βρίσκονται;
Και τι γειτονιά είναι αυτή βρε αδελφέ με πλούσια μαγαζάκια και φτωχά μαζί;
Και τι γειτονιά είναι αυτή βρε σύντροφε με πείνα και πλούτο μαζί;
Και τι γειτονιά είναι αυτή βρε άνθρωπε με περιτυλιγμένη δημοκρατία από κάθε λογής φασισμούς;
Και τώρα ξαφνικά η γειτονιά μαζί με τους μεν και τους δε ζητάει τα ρέστα πάραυτα από το καλύβι που κάποτε είχε ως μαγαζί και πάλι σύμφωνα με το συμφέρον του καθενός.
Πότε επιτέλους θα σταματήσουμε;
Πότε επιτέλους θα κοιταχτούμε όλοι μας στον καθρέφτη και θα κάνουμε την αυτοκριτική μας;
Τι θέλουμε τελικά;
θέλουμε η γειτονιά να έχει έναν αρχηγό και να τον ακολουθούμε πιστά περιμένοντας να μας σώσει όλα μας τα μαγαζάκια, φτωχά και πλούσια;
Η θέλουμε να κάνουμε ντου όλοι μαζί και να ξαναπάρουμε το καλύβι που είχαμε κάποτε και να το ξανακάνουμε μαγαζάρα;
Αλήθεια ποιος φταίει τελικά για το όποιο κατάντημα μας οι «άλλοι» η εμείς οι ίδιοι που μάλλον αρχίσαμε να μοιάζουμε πολύ με τους «άλλους»;
Θα έρθετε και θα μου πείτε κάποιοι «..ρε συ Οδυσσέα δεν μας παρατάς με τις αμπελοφιλοσοφίες σου. Εμείς τα δικά μας μαγαζάκια θέλουμε είναι ανοιχτά και του διπλανού μας ας καεί, δικό του πρόβλημα...»
Είναι όμως μόνο δικό του τελικά, η μήπως μαζί με του διπλανού θα καεί και το δικό σας;
Μήπως ήδη άρχισαν να καίγονται όλα και δεν το πήραμε χαμπάρι;
Μήπως πρέπει τη φωτιά αυτή να ξεκινήσουμε όλοι μαζί να τη σβήσουμε και να αποφασίσουμε τι γειτονιά καινούργια γουστάρουμε να φτιάξουμε τελικά, ώστε να είναι όλοι ικανοποιημένοι, χορτάτοι, χαμογελαστοί – μα, κυρίως, να λειτουργούν μέσα σε μια γεμάτη δημοκρατία, ουσιαστική και πολιτισμό βιωματικό;
Θα μου πείτε πάλι «ουτοπία φαντάζει όλο αυτό, αφού το «προλεταριάτο» δεν θα μπορέσει να συμπλεύσει με το κεφάλαιο μέσα σε αυτή τη γειτονιά όταν το διεθνές παραμάγαζο θα ανήκει, βέβαια, στο κεφάλαιο.
Ποιος όμως ορίζει το κεφάλαιο σε μια γειτονιά κυρίες και κύριοι;
Μα φυσικά όλοι εμείς που τα μαγαζάκια μας καίγονται....
Ας το ξανασκεφτούμε λοιπόν καλύτερα το σενάριο...
Το φιλμ δεν έχει τελειώσει ακόμα...
Η μπομπίνα γυρνάει στο ρουλό της μηχανής προβολής με μεγάλη ταχύτητα...
Και τα καρέ της γειτονιάς συνεχίζουν να αποτυπώνονται στο άσπρο πανί  της ιστορίας με όλους εμάς πρωταγωνιστές μέσα στην ταινία τούτη...
Κάποια στιγμή πρέπει να κάνουμε το grande finale και στους τίτλους τέλους να γράφει όχι «Τhe end» αλλά «Starting Over».
Και το ξεκίνημα αυτή τη φορά να είναι η γειτονιά του άνθρωπου, της αξιοπρεπείας, της αληθείας, της αγάπης, του πολιτισμού με μαγαζιά και όχι μαγαζάκια πια, πολύχρωμα και καλογυαλισμένα γύρω-γύρω από το καλύβι που είχαμε κάποτε και τώρα πια θα έχει γίνει το διεθνές μαγαζί, όπως εμείς το γουστάρουμε!
Η ζωή είναι μια και περιορισμένη...
Κρίμα είναι να την χάσουμε μέσα στη μιζέρια και την μαυρίλα...
Τι λέτε κι’ εσείς;

Μετα τιμής,

Ρούσκας Οδυσσεύς, τραγουδοποιός