της Μαριάννας Φέξη
Στις 25 Νοεμβρίου του 1960 οι αδελφές Μιραμπάλ, βασανίζονται απάνθρωπα, και δολοφονούνται από τους στρατιωτικούς του δικτάτορα Τρουχίλο. Για την ιστορία, ο Τρουχίλο ήταν, ο επί τριάντα συναπτά έτη, δικτάτορας της Δομινικανής Δημοκρατίας, ο οποίος απέκτησε δύναμη, αφού πρώτα κρατικοποίησε τις περιουσίες των εύπορων οικογενειών και μετά τις ιδιοποιήθηκε ως προσωπική του περιουσία.
Οι αδερφές Μιραμπάλ, γόνοι πλούσιας οικογένειας της Δομηνικανής Δημοκρατίας, εμπλέκονται ενεργά και αποφασιστικά στον αγώνα για την απελευθέρωση και την ανεξαρτησία από την τυραννία του Τρουχίλο. Τον Ιανουάριο του ’60 συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. Εξαιτίας των διεθνών πιέσεων, αποφυλακίζονται λίγους μήνες αργότερα. Όχι όμως και οι σύζυγοί αυτών.
Σε μια επίσκεψη τους στις φυλακές Puerto Plata, οι Μιραμπάλ φυλακίζονται και πάλι, μα αυτή η φορά μέλλει να είναι η τελευταία τους. Οι στρατιωτικοί τις σέρνουν δια της βίας σε μια φυτεία με ζαχαροκάλαμα, τις γρονθοκοπούν, τις στραγγαλίζουν και τις σφαγιάζουν. Τα σώματα τοποθετούνται στο όχημα, στο οποίο επέβαιναν, ώστε να φανεί σαν τροχαίο ατύχημα.
Το 1981 η 25η Νοεμβρίου καθιερώνεται από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση αυτής της φρικτής δολοφονίας, ενώ το ημερολόγιο γράφει 17 Δεκεμβρίου 1999, όταν με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ανακηρύσσεται ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.
Την πρώτη περίοδο της πανδημίας του Covid-19, η βία κατά των γυναικών χαρακτηρίστηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης ως η «σκιώδης πανδημία». Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν από τα κράτη με σκοπό την αντιμετώπιση της πανδημίας, είχε ως συνέπεια την περαιτέρω αύξηση των περιστατικών έμφυλης ενδοοικογενειακής βίας.
Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών αποτελεί σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ αποτελεί κατάλοιπο μιας ανδροκρατούμενης κοινωνίας, όπου οι παρωχημένες πεποιθήσεις κινούν έναν πεπαλαιωμένο κοινωνικό μηχανισμό, που υποβαθμίζει τις γυναίκες συγκριτικά με τους άνδρες.