11 Νοεμβρίου- Παγκόσμια Ημέρα Ιδιωτικής Ασφάλισης

Της Μαριάννας Φέξη

Το ημερολόγιο έχει πολλές σημαντικές ημέρες, όπως είναι τα γενέθλιά μας, τα γενέθλια των γονιών ή των παιδιών μας, οι γιορτές, οι ημέρες της άδειας. Αξίζει να προσθέσουμε μια ακόμα μια. Την ημέρα της ιδιωτικής μας ασφάλισης.

Η ιδιωτική ασφάλιση είναι ένα από τα πολυτιμότερα «αγαθά», μετά την υγεία και την οικογένεια. Είναι υποχρέωση προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Η ανθρώπινη σοφία δημιούργησε το θεσμό, ο οποίος στηρίζει την παγκόσμια οικονομία και βασίζεται στων αλλήλων τα βάρη βαστάζετε.

Είναι αλήθεια ότι γύρω από την ιδιωτική ασφάλιση ακούγονται πολλά. Πόσα όμως από αυτά είναι αλήθεια; Κάθε ένας από εμάς έχει και μια διαφορετική εμπειρία. Μήπως, όμως υπάρχουν πράγματα που δεν ξέρουμε;

Άραγε, πόσες θα ήταν οι πιθανότητες να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα επισκευής του αυτοκινήτου μας, ύστερα από ένα τροχαίο ατύχημα; Ή ακόμα χειρότερα, πως θα μπορούσαμε να καταβάλλουμε ή να λάβουμε αποζημίωση ως θύματα τροχαίου ατυχήματος;

Όλοι αυτοί οι λόγοι θα καθιστούσαν απαγορευτική την ιδιοκτησία του οχήματος, δεδομένου ότι ούτε επισκευές θα μπορούσαμε να κάνουμε, ούτε αποζημιώσεις να καταβάλλουμε. Κατά συνέπεια, αυτοκίνητο θα είχαν μόνο οι πλούσιοι. 

Ένα σπίτι είναι όνειρο ζωής για τον καθένα από εμάς. Όλοι θέλουμε να έχουμε ένα χώρο δικό μας, όπου εκεί θα στεγάσουμε τη ζωή μας, τις ελπίδες μας, τα σχέδια μας για το μέλλον, ενώ θα περάσουμε όμορφες οικογενειακές στιγμές χαλάρωσης και θαλπωρής. Χωρίς όμως την ιδιωτική ασφάλιση, οι τράπεζες δεν θα χορηγούσαν δάνεια, από ανησυχία μήπως το σπίτι πληγεί από πυρκαγιά, πλημμύρα ή υποστεί υλικές ζημιές από πιθανή διάρρηξη και δεν μπορέσουν να πάρουν τα χρήματά τους. Από την άλλη σε έναν τέτοιο επερχόμενο κίνδυνο, πόσοι θα μπορούσαμε να καλύψουμε τις υλικές ζημιές ή και την απώλεια της περιουσίας μας; Επομένως, ένα σπίτι θα αποτελούσε ουτοπία και μόνο οι πλούσιοι θα είχαν σπίτι (που ούτως ή άλλως έχουν πολλά).

Μέσα στο χάος και την καταστροφή που αφήνει πίσω της μια πυρκαγιά (Μάτι 2018, Ηλεία και Εύβοια 2021), ή μια πλημμύρα (Κέρκυρα 2021), μέσα στα αποκαΐδια ή στα λασπόνερα, εκεί όπου χάνεται, ενδεχομένως, το μοναδικό μας περιουσιακό στοιχείο, δεν είναι ανάγκη να χάνεται και η ελπίδα μας. Η ιδιωτική ασφάλιση φροντίζει για εμάς και την οικογένειά μας, για την άμεση αποκατάστασή μας, ώστε να συνεχίσουμε τη ζωή μας από εκεί που την αφήσαμε, αντί να γυρνάμε στην αρχή.

Μέσα στη περίοδο της πανδημίας τα Εθνικά Συστήματα Υγείας όλων των χωρών δοκιμάστηκαν, ενώ των πιο αδύναμων οικονομικά κρατών, όπως στη χώρα μας, λύγισαν. Η υγεία είναι ένα πολύτιμο αγαθό και στην περίθαλψη όλοι έχουμε δικαίωμα. Παρόλα αυτά όλοι μας αξίζουμε κάτι καλύτερο από την βασική περίθαλψη που μας προσφέρει το δημόσιο σύστημα υγείας (ένα ράντζο σε ένα θάλαμο με 30 ασθενείς).

Με την ιδιωτική ασφάλιση μπορούμε να εξασφαλίσουμε για εμάς και τους οικείους μας, ποιοτικότερες υπηρεσίες υγείας, σε ιδιωτικά νοσοκομεία.

Σε μια κοινωνία που συνεχώς γηράσκει και το δημογραφικό πρόβλημα εντείνεται, σύντομα το βάρος των πολλών θα πέσει στις πλάτες των λίγων. Το ελάχιστο νεαρό εργατικό δυναμικό θα κληθεί να καλύψει τις συντάξεις των πολλών ηλικιωμένων, με αποτέλεσμα τις ακόμα περισσότερο μειωμένες συντάξεις. Με την  ιδιωτική ασφάλιση μπορούμε να εξασφαλίσουμε για τη δύσκολη ηλικία των γηρατειών μια καλύτερη σύνταξη και ένα ανώτερο βοιωτικό επίπεδο.

Οι βιομηχανίες θα δίσταζαν να πάρουν ρίσκο, να καινοτομήσουν και να παράγουν νέα προϊόντα, από φόβο μήπως το εγχείρημα πέσει στο κενό και τελικά οδηγηθούν στη χρεωκοπία. Πολλά από τα πράγματα που θεωρούμε δεδομένα δεν θα υπήρχαν σήμερα,  αν δεν υπήρχε η ιδιωτική ασφάλιση.

Χωρίς την ιδιωτική ασφάλιση η ζωή θα ήταν μόνο για τους πλούσιους. Σήμερα μπορούμε όλοι να νιώθουμε ασφαλείς, γιατί έχουμε κάποιον να μας φροντίζει.